Powiatu Ełckiego herb nowy

Piszę „nowy”, bo w 2009 roku ogłoszono już konkurs na herb samorządu. Nadesłano wówczas 30 prac, spośród których najlepszy okazał się projekt Pawła Mielewczyka z Poznania.

Nagrodzona praca przedstawia w polu srebrnym orła czarnego ze złotą koroną na szyi (herb Prus Książęcych nadany przez Zygmunta I Starego w 1525 roku), a na jego piersi tarczę sercową z głową Janusa o dwóch twarzach (historyczny herb Ełku).

Projekt zakwestionowała jednak Komisja Heraldyczna. Zarzuciła ona emblematowi m.in. brak odpowiedniego uzasadnienia projektu i odniesienia do historii powiatu. Nie podobał się również zielony kolor jako tło wizerunku Janusa, ponoć niezgodny z zasadami heraldyki. Komisja zwróciła również uwagę, że powiat ełcki był jedynie częścią Prus. Nasz samorząd nie ma więc wyłączności na posługiwanie się orłem Jagiellonów. Zasugerowała, by w herbie znalazła się jedynie jego część.

I choć uwagi Komisji nie muszą być wiążące, a jej opinia nieistotna, to z samorządowców „zeszło powietrze”. Zapał do ustalenia herbu powiatu znacznie ostygł, i niestety po trzech latach Powiat Ełcki dalej należy do nielicznych powiatowych samorządów w Polsce, które do dnia dzisiejszego nie posiadają swojego herbu. Ma jedynie logo.

Na szczęście obecnie podjęto drugą próbę ustalenia herbu Powiatu Ełckiego. Aby uniknąć poprzednich „błędów” zwrócono się o pomoc bezpośrednio do członków Komisji Heraldycznej. Ta przesłała cztery projekty. Oceńcie je sami.

Oto owe propozycje:

Pierwszy projekt odwołuje się do koncepcji herbu używanego w latach 1699-1960 przez miasto Ełk. Twarze Janusa z herbu miejskiego, który ponoć nie może być użyty w herbie powiatu (choć nie mam pojęcia dlaczego – wszak nie jest to obecny herb miasta), zastąpiono złączonymi głowami orłów: polskiego srebrnego ze złotym dziobem, w złotej koronie oraz pruskiego czarnego ze złotym dziobem i złotą koroną na szyi – na znak zależności lennej od króla polskiego. Zestawienie orła polskiego i pruskiego występuje m.in. na chorągwi lennej użytej przez Jerzego Fryderyka Hohenzolerna składającego hołd Stefanowi Batoremu w 1578 roku.

Projekt drugi odwołuje się do Skomanda, przywódcy Sudawów – plemiona Jaćwieskiego, żyjącego w pobliżu dzisiejszego Ełku. Jego burzliwe życie, walki z Krzyżakami, zwycięskie wyprawy na Ziemię Chełmińską, ucieczka na Ruś, a następnie powrót i przyjęcie chrześcijaństwa, są niejako świadectwem dziejów rdzennych mieszkańców tych ziem. W polu błękitnym pod srebrnym „Krzyżem Skomanda” znajduje się kwiat lilii wodnej nawiązujący do jaćwieskiej nazwy „Ełk” i bogactwa miejscowej flory. Umieszczenie symboli na błękitnym tle oznacza w tym przypadku czyste powietrze i jeziora.

W projekcie trzecim, w polu górnym, zielonym  – kwiat lilii wodnej, pole dolne podzielone na sześć pasów falowanych srebrnych i błękitnych. Kompozycja odnosi się do walorów ekologicznych i nazwy „Biała Woda” podanej przez Jana Długosza w jego kronice.

Projekt czwarty przedstawia w polu błękitnym kwiat lilii wodnej – srebrny między trzema złotymi liśćmi tejże rośliny ułożonymi w rosochę.