Polityka to dziwna „dyscyplina sportu”. Niby gra zespołowa, a oparta na popularnych nazwiskach. Niby uzależniona od znanych postaci, ale bez gry zespołowej nazwiska mogą stać się one obciążeniem, a nie atutem. I co gorsza nawet te kompletnie nieznane nazwiska mogą nieźle napsuć.
Nieważne jak się starasz, jak ciężko pracujesz, jakie masz pomysły i sukcesy. Możesz w Ełku dokonywać cudów, a i tak pójdzie to na marne, bo zawsze się znajdzie jakiś dureń, który to wszystko zepsuje. Niekoniecznie u nas. Może być na Dolnym Śląsku, w Warszawie, dosłownie wszędzie.
A wszystko przez pazerność, niezaspokojone ambicje i nieumiejętność przegrywania. Bo ten co przegrał miał prawo się zdenerwować, więc rozkazał swojemu żołnierzowi utopić żołnierza tego co wygrał. A że przy okazji utopi partię? A kogo to obchodzi.
Tusk – ten to ma „przerąbane”. Co chwilę musi gasić kolejny pożar, który wybucha z powodu kompletnej głupoty jego niektórych współpracowników. Dwoi się i troi, aby go ugasić i gdy wszystko zaczyna wyglądać już dobrze pojawia się kolejny kretyn, który wszystko psuje. Na jego miejscu miałbym już chyba myśli samobójcze.
Nie jest to specyfika jednego ugrupowania. Niestety miernoty i głupoty pełno jest w całej polityce. Także wczoraj mieliśmy popis lidera Republikanów. Jako baczny obserwator rzeczywistości wyszedł o 4 rano sprawdzić jak policja traktuje polskich obywateli, a że traktuje źle, musiał interweniować. Mógł zdobyć się na szczerość, przeprosić i byłoby po problemie, a tak naraził się na śmieszność i może już zapomnieć o wielkiej polityce. Niestety w ten sposób zniszczył efekty pracy i entuzjazm do niej wielu innych osób. W całej Polsce powstawały bowiem struktury nowego ugrupowania, dziesiątki ludzi uwierzyło, że warto się zaangażować. I co? I nic. Ich praca staje się właśnie bezsensowna. Wipler może również za sobą pogrążyć Jarosława Gowina. Ten teraz z trudem, ale systematycznie zjeżdża Polskę i szuka sojuszników. Lider Republikanów może mu kompletnie zepsuć szyki.