22 stycznia 2010 roku minęła 147 rocznica wybuchu najtragiczniejszego, a zarazem największego z Polskich Powstań, Powstania Styczniowego.
Tymczasem kolejna rocznica wybuchu Powstania Styczniowego została przez największe polskie media niemal całkowicie przemilczana, a przecież było ono tak samo dramatyczne jak Powstanie Warszawskie, o którym mówi się ostatnio niemal bez przerwy.
Wielu historyków spiera się o sens tego powstania. Społeczeństwo polskie nie było do niego przygotowane, wybuchło one trochę w wyniku ówczesnych wydarzeń. Powstanie rozpoczęło się od porażek i skończyło się totalną klęską, ale pytanie o sens Powstania Styczniowego jest także pytaniem o sens wszystkich polskich zrywów niepodległościowych od insurekcji kościuszkowskiej począwszy, a na Poznańskim Czerwcu 1956 roku skończywszy. Moim zdaniem to powstanie było jednym z ważniejszych w historii naszego narodu, bo choć dotkliwie przegrane to wywarło ono największy wpływ na patriotyzm Polaków. To po tym powstaniu powstały dziesiątki organizacji i stowarzyszeń gospodarczych, oświatowych i religijnych. Stworzono społeczeństwo obywatelskie skutecznie przeciwstawiające się germańskiemu i rosyjskiemu naporowi zarówno w sferze kulturowej jak i ekonomicznej.